trench on/upon

  1. (a) bozmak, ihlâl etmek, müdahele etmek, tecavüz etmek.
    to trench upon someone's property/someone's
    rights. (b) yaklaşmak, yakın gelmek, sınırında olmak.
    His speech trenched closely on treason: Söylediği nutuk ihanet gibi bir şeydi.